“Gezien” worden

Horen

Je zit in een gezelschap en er wordt over een bepaald onderwerp gesproken. Af en toe probeer je je ook te mengen in het gesprek maar je wordt niet gehoord. Als je dan de kans krijgt om iets te zeggen wordt er niet op ingegaan. Mensen nemen het gesprek gelijk over want zij hebben het ook meegemaakt en op jouw bijdrage wordt niet gereageerd.

Zien

Je bent in gesprek met je partner en zucht dat het toch wel een lange zware dag was. Je bent moe en zit ook afgepeigerd op de bank. Je partner knikt, pakt zijn mobiel of zet de tv aan.

Zwijgen

Je bent ’s morgens met hoofdpijn opgestaan, hebt keelpijn en een afspraak gemaakt met de dokter. Je loopt al langer met vage klachten waar je niet dood aan zult gaan maar die steeds maar weer terug komen. Toch bespreek je met niemand je zorgen hierover en ook dat je een afspraak hebt gemaakt is niet belangrijk genoeg om te vertellen.

Schreeuwen

Je kind komt thuis van een lange schooldag en gooit zijn tas op een heel onhandige plaats. Je schreeuwt dat hij toch wel kan begrijpen dat jij je nek zult breken over deze tas en dat hij totaal geen rekening houdt met jou.

Herkenbaar?

Veel mensen voelen zich “niet gezien”. En dat betekent niet dat er over hun heen wordt gelopen maar mensen lopen aan hun voorbij. Je krijgt het gevoel dat je niet belangrijk bent, of wat je te vertellen hebt niet interessant is. Dus ben je stil, vertelt niets meer of maakt grapjes over zaken die eigenlijk best zwaar zijn. Je veegt alles van tafel met “komt goed” ,”niks aan de hand”, of met zelfspot. Als er dan iemand iets doet wat net de druppel is flip je uit. Meestal is dat dan iemand waar je je niet klein en onbelangrijk bij voelt zoals je kind of een winkelbediende.

Verstoppertje

Als jij gezien en gehoord wilt worden moet je geen verstoppertje spelen. Je hoeft ook niet te schreeuwen. Vaak is het een gevoel van eigenwaarde dat ontbreekt. Je bent ook kwaad dat juist de mensen om je heen die dicht bij je horen te staan je niet zien en horen. Dat doet pijn. Je bent eenzaam met je verdriet. En als je dat maar lang genoeg vol houd vreet het je van binnen op.

Klachten

Veel mensen hebben lichamelijke klachten en geregeld is dit ontstaan door mentale blokkades of problemen. Je houdt je emoties binnen. Je kunt jezelf en je brein misschien voor de gek houden maar jouw lichaam is heel slim en gaat jou waarschuwen. Met hoofdpijn, hoge bloeddruk, maagklachten, griepklachten enzovoorts. Pilletjes slikken is dan ook hier weer een tijdelijke oplossing ofwel symptoom bestrijding. Vooral als je wat ouder wordt houdt je dit niet vol en komt je lichaam in de weerstand.

Let op: dit betekent niet dat lichamelijke klachten per definitie een mentale oorzaak hebben!
Maar het is wel goed om eens stil te staan bij wat de oorzaak kan zijn. Vaak zitten mensen in de medische molen en wordt de oorzaak niet gevonden. Ook hier is het goed om je mentale gezondheid onder de loep te nemen.

Veel praten en weinig zeggen

De oplossing hoeft niet altijd ingewikkeld te zijn. Het kan wel heel moeilijk zijn als je het verleerd hebt. Praten! En dan bedoel ik niet veel praten en weinig zeggen. Over koetjes en kalfjes, erover heen praten, grapjes maken, jezelf bespotten, of alles van tafel vegen.

Weinig praten en veel zeggen

Ga voor jezelf na wat je stoort. Wat je bezig houd. Ga tegenover iemand zitten, kijk hem aan en zeg alleen dat wat je voelt. “Ik maak me zorgen om mijn gezondheid”, “ik heb het gevoel dat je mij helemaal niet echt ziet”, “ik wil graag vertellen wat me vandaag overkomen is”. Gaat de ander hier niet op in en vind je dat vervelend, zég het dan! “Ik vind het vervelend dat je niet luistert, dat je niet doorvraagt, dat je me negeert”. En wacht dan af wat de ander zegt.

Aannames

Aannames zijn dat wat wij denken te weten over de ander zijn gedachten. “Hij zal wel moe zijn, zij zal wel denken “wat zielig”, mensen vinden het vast onnozel”, enzovoort. Maar je weet het niet. Je denkt het te weten. Dus ook jij gaat aan de ander voorbij. Vraag het! Vraag hoe de ander denkt, wat hij of zij vindt.

Vraag of de ander het onnozel vind en zo ja waarom. Vraag of de ander moe is en wanneer jullie dan kunnen praten. Zeg wat jij voelt en val de ander niet aan met “jij hebt nooit tijd voor mij”, maar vraag “heb je even tijd voor mij, want ik heb echt behoefte aan een gesprek, een arm, een knuffel”.

Iedereen is belangrijk en iedereen is het waard gehoord en gezien te worden!

Niemand op deze aardbol is belangrijker of meer waard dan een ander. Er zijn wel mensen die meer invloed hebben, meer bijdrage leveren of meer opvallen. Maar NIEMAND is minder waard, ook jij niet. Dus bespreek wat je dwars zit. Bang voor de consequenties? Dat mensen je niet aardig vinden, je partner jou niet meer leuk vind, je kind jou niet de beste vader of moeder vind? Je weet het niet en komt er alleen achter als je praat. Doe je het niet dan is de consequentie vaak eenzaamheid, verdriet, ongelukkig zijn en als je pech hebt ook nog lichamelijke klachten. Want opgekropte emoties (verdriet, woede, angst enzovoorts) is vergif voor je lijf. Dan kun je nog zo gezond eten, daar redt je het niet mee.

Liefde wijsheid geluk

Dat wens ik iedereen. Maar je moet er wel zelf aan werken. Dus praat, huil, lach en leef!
En let ook eens op de mensen om je heen. Misschien voelen zij zich ook niet “gezien” en kun jij daar iets aan doen door te luisteren en door te vragen…..