Insulineresistentie of diabetes type 2

Hoe zit dat eigenlijk?

Als je koolhydraten eet dan worden die met behulp van enzymen afgebroken tot glucose. Glucose is nodig om je lichaam energie te kunnen geven. Insuline is een hormoon dat wordt gemaakt in de alvleesklier. Het zorgt ervoor dat de glucose kan worden opgenomen in de spiercellen en levercellen. Het is als het ware een sleutel dat ervoor zorgt dat de glucose in de cel kan komen.

Na het eten wordt er dus insuline aangemaakt en wordt de glucose via het bloed naar de cellen vervoerd en daar opgenomen.  In de levercellen wordt glucose dat niet nodig is opgeslagen als glycogeen en weer gebruikt als er te weinig glucose is. De alvleesklier maakt dan het hormoon glucagon aan dat glucose weer vrij maakt uit de levercellen en via het bloed vervoert naar de cellen die het nodig hebben.

Als je stress ervaart dan maakt het lichaam cortisol aan. Dit zorgt ervoor dat je klaar bent om te vechten, vluchten of te bevriezen. Daarvoor heb je glucose nodig dus wordt er glucose uit de lever- en spiercellen gehaald om snel te kunnen presteren. In deze tijd hoef je echter niet te vluchten en zit je met een hoog glucosegehalte in je bloed dat niet nodig is en vervolgens weer opgeslagen moet worden.

Waar gaat het fout?

Mensen die insulineresistent zijn of diabetes type 2 hebben kunnen helaas de glucose niet goed meer opslaan. De cellen zijn als het ware doof geworden of ongevoelig voor de sleutel en nemen de glucose niet op. Dat betekent dat de suikerwaardes in het bloed te hoog blijven. Dat is schadelijk voor de bloedvaatwanden en tast de zenuwen aan. In het begin maakt het lichaam nog extra insuline aan maar kan hier niets mee als de cellen ongevoelig zijn. Je hebt dan na het eten last van dips en moeheid.

Ons lichaam is nog gebouwd op schaarste. De hormonen glucagon, cortisol en adrenaline zorgen voor een stijging van het bloedsuikergehalte en alleen het hormoon insuline zorgt voor een daling. Omdat tegenwoordig de wereld omgedraaid is en we niet te weinig maar veel te veel binnen krijgen kan het lichaam hier niet tegen aan.

Wat kun je doen?

Om dit weer in het gareel te krijgen is het zaak dat we beginnen met minder slechte voedingsstoffen of teveel van het goede binnen te krijgen. Daarnaast is het belangrijk om te begrijpen hoe het lichaam werkt en dus ook op gebied van stress een stap terug te doen.

Voeding is stap 1 want wat je er niet in stopt hoeft ook niet verwerkt te worden. Maar je hebt wel energie nodig dus zeker voldoende eten. Gezond en gebalanceerd en voeding die geen glucose pieken in het bloed veroorzaken.

Beweging is stap 2. Meer spiermassa is meer receptoren en zo verbeter je de insulinegevoeligheid van de cellen. Bouw dit rustig op. Je lichaam moet ook hier de kans krijgen weer te leren om stoffen uit de cellen te halen om te presteren en niet uit het bloed.

Omgaan met stress is stap 3. Het is gezond om af en toe stress te hebben maar chronische stress die je al niet meer in de gaten hebt is niet goed. Het is op zichzelf al stressvol voor het lichaam als het niet functioneert zoals het moet. Het lichaam probeert steeds te herstellen en zich aan te passen. Maar een benzine auto kun je niet zomaar in een diesel veranderen en dus is het zaak er benzine in te gooien en de diesel te laten voor wat het is. Gezonde voeding neemt dus al een stukje stress weg maar kijk eens hoe het mentaal met je gaat. Heb je veel zorgen, veel druk om iets te doen of te laten, of problemen die zich niet oplossen? Werk ook hieraan want een lager cortisolgehalte geeft meer ruimte voor insuline. Je kunt niet van allebei veel hebben. Het een sluit het ander uit. Cortisol moet zoals al gezegd zorgen voor meer glucose in het bloed terwijl insuline het juist verlaagt.

Hoe weet ik of ik dit heb?

Heb je veel last van ontstekingen, dips na de maaltijd, kom je snel aan na het eten van koolhydraten, heb je vet op de lovehandles, sterke drang naar zoetigheid, overgewicht of een combinatie van 2 à 3 van deze symptomen dan kun je insulineresistent zijn. Dit is vaak een voorstadium van diabetes type 2.

Heb je last van een droge mond en dorst, moet je veel plassen, heb je oogcomplicaties of zenuwproblemen dan kun je diabetes type 2 hebben. Een arts kan bloed laten prikken om te kijken hoe hoog de bloedwaarden zijn. Voorkomen is nog steeds beter dan genezen dus heb je het vermoeden dat het de verkeerde kant op gaat begin dan zo snel mogelijk met een gezondere leefstijl en neem geen risico met je gezondheid.

Diagnose al gemaakt?

Heb jij last van insulineresistentie pak het dan nu aan. Dit kan een voorstadium zijn van diabetes type 2. En heb je al diabetes type 2 pak het dan aan voor je aan de medicijnen moet. Ben je al bezig met medicijnen pak het dan aan om erger te voorkomen. Teveel suiker in je bloed kan veel schade veroorzaken.

Het goede nieuws is dat je met een gezonde leefstijl vaak deze klachten kunt verminderen. Als extra kadootje krijg je daarbij dan gezondere darmen, een gladdere huid, sterker haar en nagels en meer energie.

Niet doen!

Negeer signalen van je lichaam niet. Het gaat niet vanzelf over als je blijft doen en eten wat je nu doet. Ga ook niet diëten.
Om jouw lichaam te laten wennen aan een nieuwe leefstijl is het belangrijk dit met kleine stapjes te doen. Je houdt het anders niet vol. Je brein accepteert een volledige omslag van leefstijl niet en dwingt je als het ware naar de oude situatie terug. Dus begin rustig aan en neem de tijd om een gezonde leefstijl aan te meten. Bespreek het met vrienden en familie die je kunnen steunen.

Je staat er niet alleen voor maar je moet het wel zelf doen. Je plukt er ook zelf de vruchten van!