Zwanger worden is geen vanzelfsprekendheid

Het voorjaar hangt in de lucht. De krokussen steken de kop weer op en iedereen is buiten. Ook de jonge moeders met de wandelwagens. Ik zie ze niet meer ofwel, ze vallen mij niet op. Dat was wel anders toen ik zwanger wilde worden. Ik zag alleen maar moeders en baby’s en zwangere vrouwen. Want daar ligt dan de focus.
Het is niet voor iedereen makkelijk om zwanger te worden. Als je stopt met de pil wil dat niet zeggen dat je enkele maanden later zwanger bent.

De korte of de lange weg

Bij sommige stellen lukt het gelijk. Dit wordt dan vaak vol trots verteld. Trots dat ze zwanger zijn en niet dat het gelukt is want dat is op zich geen prestatie. Voor mensen waar het niet lukt voelt dit wel zo. Zij voelen vaak ten onrechte dat ze falen.

De oorzaken zijn verschillend. Als je na een jaar met regelmatige menstruatie niet spontaan zwanger wordt kunnen mannen en vrouwen zich laten testen. Meestal wordt eerst de man onderzocht. Dat is makkelijker en de oorzaak is meestal snel achterhaalbaar.
Bij de vrouw zijn er meerdere onderzoeken die gedaan kunnen worden. Van bloedtesten en echografieën tot onderzoek naar baarmoeder en eileiders. De oorzaak wordt helaas niet altijd gevonden.

Oorzaken van niet zwanger worden zijn onder andere:

Bij de man:
* slechte kwaliteit van het zaad
* spataderkluwen op de balzak
* overgewicht

Bij de vrouw:
* PCOS
* Schildklierproblemen De schildklier: wat is het en wat doet het?
* Overgewicht
* Gekantelde baarmoeder
* Verstopte eileiders
* Stress
* Combinatie van diverse oorzaken

De doodlopende weg

Soms lukt het ondanks alles toch niet om zwanger te worden. Dan heb je nog de keuze voor adoptie of draagmoeder. En de keuze om kinderloos te blijven. Dit is een hele moeilijke beslissing die je met z’n tweeën moet nemen. Voordeel is dat je met iemand kunt overleggen maar als de meningen verdeeld zijn is dat weer erg moeilijk. Hoe dan ook, het heeft een enorme mentale inpact

De omgeving

Familie en vrienden kunnen een grote steun zijn. Toch worden er vaak pijnlijke opmerkingen gemaakt of vragen gesteld. Iedereen reageert anders en de meeste bedoelen het goed. Maar opmerkingen als: “je bent er teveel mee bezig” of “je moet het loslaten”, geven het gevoel dat het aan jou ligt. Alle adviezen van voeding tot tips bij het vrijen zijn ook vaak hoopgevend en irritant want je weet dat de meeste niet echt tot het gewenste resultaat leiden.

Hulp van en op afstand

Soms is het makkelijker te praten met iemand die verder van je afstaat. Die er onbevooroordeeld en nuchter instaat. Waar je honderd keer mag zeggen dat je jaloers bent op allemaal die mensen die wel zwanger zijn. Niet jaloers in de zin van “ik gun het jou niet” maar in de zin van “ik gun het mezelf ook zo”.

Eenzaam

Vrouwen die niet zwanger worden voelen zich vaak erg eenzaam. Natuurlijk is er de partner, maar in de meeste gevallen is dit een man. Met het risico dat ik hier veel commentaar op krijg; een man voelt het niet zoals een vrouw. Je kunt een man ook niet uitleggen hoe het voelt om ongesteld te zijn. Het woord zegt het al. Je bent on-gesteld. Ook vrouwen snappen niet waarom je soms zo maar in huilen kunt uitbarsten of iemand de kop eraf zou willen trekken.

Vrouwen met een kinderwens willen van nature graag zelf een kind voelen en baren. Niet iedereen heeft een kinderwens maar diegene die dat wel hebben willen meestal zelf een kind dragen. Leg dat maar eens uit aan “Adam”.

Opmerkingen van mensen als: “je kunt altijd nog adopteren” geeft het gevoel dat het niet zo erg is. Heb je al een of meerdere kinderen dan moet je maar tevreden zijn. Op zulke reacties zit niemand te wachten. Je weet dat zelf ook wel en zult echt je zegeningen tellen maar dat maakt het gemis niet minder.

Vrienden en familie willen ook echt niet elke twee weken weten of je in de vruchtbare periode zit, of je al 2 uur over tijd bent, dat je toch weer ongesteld bent geworden en alwéér zit te huilen zoals vorige maand. En dat terwijl iedereen zegt dat je niet teveel stress mag hebben! Dat maakt dat je je vaak eenzaam voelt in dit traject.

Miskraam

Sommige vrouwen krijgen een miskraam. Dat is altijd erg. Ook als het pas 6 weken is, ook als het de eerste keer is en je gelijk zwanger bent geworden. Het wordt echter wel zwaarder als je al zo lang hebt gewacht op een zwangerschap of als je meerdere miskramen hebt.

Vaak wachten mensen met het vertellen dat ze zwanger zijn tot de “gevarenzone” voorbij is. Dat is ieders keuze. Soms is het goed om het wel te delen met degene die het dichtste bij je staat. Je kunt dan je blijdschap delen maar ook je verdriet als het fout gaat. Je hoeft je namelijk voor niemand “sterk” te houden. We mogen wel huilen bij een film maar niet als het ons persoonlijk aangaat? Tuurlijk niet.

Hou vol en blijf delen

Geef de moed niet op. Als het niet lukt zul je geduld moeten hebben, behandelingen moeten doorstaan en misschien toch ooit een andere weg als het moederschap moeten kiezen. Maar blijf eerlijk en deel je gevoel. Moet je naar een verjaardag waar allemaal jonge moeders zijn dan mag je daar best zeggen dat je het moeilijk vind. En je mag ook best een keer afzeggen met de échte reden, namelijk dat je het die dag niet aankunt.

Geen medelijden, wel medeleven

Merk je dat zwangere vriendinnen niet durven te praten over hun zwangerschap en vind je dat vervelend, zeg het dan. Je zit niet op medelijden te wachten maar op medeleven. Geef het ook aan bij professionals. Wordt het te clinisch geef dat dan aan. Ook artsen kunnen leren.

Leefstijl

Leefstijl lost niet alle problemen op! Maar het is wel iets waar jezelf mee bezig kunt zijn. Je hoeft niet lijdzaam te wachten maar kunt iets doen. In gevallen van PCOS, overgewicht, insulineresistentie en menstruatieproblemen kan leefstijl wel heel veel doen. Tot zwangerschap aan toe. In andere gevallen kun je lichamelijk en mentaal meer aan. En het heeft uiteraard een goede invloed op jouw gezondheid en eventueel die van je baby als het toch lukt.

Eet zo gezond mogelijk, eet zo min mogelijk bewerkte voeding, beweeg, slaap voldoende en neem regelmatig rust. Begraaf je frustratie niet in werk. En blijf je gevoelens delen. Onderdruk het niet want je hoeft niet superwoman te zijn én je faalt niet als je niet zwanger kunt worden.

De toekomst

Steeds meer mannen worden minder vruchtbaar en steeds meer mensen hebben overgewicht. Het wordt er allemaal niet makkelijker op. De wetenschap heeft meer mogelijkheden. Wordt de natuur vervangen door de wetenschap? Wie zal het zeggen?

Jouw toekomst is ook nog niet geschreven. En het leven is zoals mijn dochter altijd zegt “geen ponykamp”. Je kunt verstandige keuzes maken, of met het hart. Persoonlijk vind ik dat je wat meer keuzes in het leven met je hart mag maken maar wel je verstand moet gebruiken als het om je gezondheid gaat. Uiteindelijk heb je geen controle over het leven maar wel de regie.

Neem de regie over jouw leven. Over hoe jij met situaties omgaat. Daar heb je wél invloed op en die laat je je niet afnemen!

Uiteindelijk moet je het zelf doen (met steun van de mensen om je heen).